KOLĘDA O WDZIĘKU

Refren:

Wdzięk to takie dziękowanie
które słów nie potrzebuje
i dziecięce świętowanie
chwili którą Bóg daruje

Nie zna jeszcze swojego Imienia
ani liter ni znaków zodiaku
w mroku szopy jaśnieje jak słońce
perły wdzięku rozdaje biedakom

Wdzięk to takie dziękowanie...

Przywołuje zachęca ogarnia
i zachwyca jak tęcza na niebie
i objawia promiennym uśmiechem
że jest sobą nie tylko dla siebie

Wdzięk to takie dziękowanie...

W duszy mroku pod korcem gdzieś z boku
czeka ufnie na chęć wybawienia
by radością rozproszyć zwątpienie
jasnym teraz rozjaśnić wspomnienia

Wdzięk to takie dziękowanie...

Z tej światłości jesteśmy utkani
z tego wdzięku którym pachną dzieci
trzeba tylko w Prawdy oceanie
obmyć życie – niech jak słońce świeci!

Wdzięk to takie dziękowanie...