dla melomanów filharmonicznych i innych

NUTKA

Zasadził Wujek Nutkę na scenie
I troszczył się on o nią - szalenie:
to szeptał do niej: Moja Malutka!
to znów szczebiotał: Moja Słodziutka!

Wszyscy muzycy i świat muzyczny
dbali o Nutki wzrost artystyczny

Więc Nutka rosła szybko i wdzięcznie
i melodyjki nuciła dźwięcznie

Fortepian uczył Nutkę co rano
brzmieć troszkę forte, troszeczkę piano

Więc Nutka rosła szybko i wdzięcznie
i melodyjki nuciła dźwięcznie

Trąbka uczyła nutkę z zapałem
godziny budzić głośnym hejnałem

Więc Nutka rosła szybko i wdzięcznie
i melodyjki nuciła dźwięcznie

Flet oraz puzon tudzież saksofon
uczyli nutkę trzymać mikrofon

Więc Nutka rosła szybko i wdzięcznie
i melodyjki nuciła dźwięcznie

Bęben powiedział : widzę, nie brak tu
niezwykłej gracji, wielkiego taktu
Bo Nutka rosła szybko i wdzięcznie
i melodyjki nuciła dźwięcznie

Zobaczył Wujek jak szybko rośnie:
- Pora na debiut ! - krzyknął radośnie,
- Sześćset koncertów już upłynęło:
Pokażmy światu muzyczne dzieło:

Nutkę okrągłą, dużą jak rzepka -
piękny muzyczny kawałek chlebka!

Dalejże Nutko! Na sceny środek!
Pokaż no dzieciom swoją urodę!…
Próbuje wciągnąć na środek Nutkę
Lecz sił za mało! Ręce słabiutkie!

Zawołał Wujek panią z bufetu:
- Pani pomoże i złapie mnie tu!
Złapała Wujka, a Wujek Nutkę,
lecz sił za mało! Ręce słabiutkie!

Przyszła na pomoc fotograf - Ania:
- Jestem gotowa do wyciągania!
I ciągną wspólnie oporną Nutkę,
lecz sił za mało! Ręce słabiutkie!

Widzi rzecz całą Chóru Mistrzyni
- do wyciągnięcia chce się przyczynić
i ciągną razem dojrzałą Nutkę,
lecz sił wciąż mało! Ręce słabiutkie!

Dołączył skrzypek i klarnecista,
i pani Renia, znaczy - pianista,
i ciągną mocno upartą Nutkę,
lecz sił wciąż mało! Ręce słabiutkie!

Dopiero kiedy zawrzała sala…


I braw ruszyła potężna fala…

I braw ruszyła następna fala…

I braw ruszyła następna fala…


Dopiero wtedy Nutkę wyrwali
I po kolei poupadali:

Renia na plecy
Klarnet na Renię
Skrzypek na Klarnet
(tumult na scenie)
Basia na Skrzypka
Ania na Basię
Bufet na Anię
Wujek na Bufet
A na ostatku na Wujka...

Nutka!

- Wielka artystka...chociaż malutka.


© aco Kraków, 23.08.2002