na zaślubiny Agnieszki i Michała

TELEGRAM

Agnieszko, Michale,
i całe Podhale!
Najlepsze życzenia
w kwestii poślubienia!

Nie miejcie pretensji
skróś naszej absencji,
wszak wie o tym każdy:
'jak nie do góry - gazda,
to góra - do gazdy'

Grupa Inwalidów Weselnych z Krakowa



NA ZAŚLUBINY
AGNIESZKI I MICHAŁA
U STÓP MATKI BOSKIEJ JAWORZYŃSKIEJ
KRÓLOWEJ TATR

Dzięki Ci Wszechmogący za Syneczka Twego,
Którego Miłosierdzie nie szuka winnego,
lecz na tych co nie wiedzą mocniej się wylewa,
i czeka choćby wiecznie jak w prawdę dojrzewa.

Dzięki Ci Niepojęty w Miłości i Wierze
za tchnienie Twego Ducha w codzienne pacierze,
za każde Magnifikat, za każde przebaczam,
przez które – z Twojej woli – do Ciebie powracam.

Dzięki Ci Przenajświętszy za Tych Młodych Dwoje
i za Tych, co nad Nimi cierpią niepokoje,
co nie dość ufni myślą, że błąd albo wina
przemogą Miłosierdzie Ojca-Ducha-Syna.

Błagam Cię z tej okazji o promyczek Światła,
żeby się rozjaśniała nam droga niełatwa,
i byśmy mieli wdzięczność, trwając na kolanach,
za wszystko co nam dane na drodze do Pana.

A Tobie Tatr Królowo, któraś nas tu skrzykła,
niechże się nie opatrzy ta Para Niezwykła:
nie szczędź jej swej miłości i prowadź jak gwiazda,
na te hale niebiańskie, gdzie Najwyższy Gazda!

Zdrowaś Mario...
Pod Twoją obronę...


antek g.
- najniższy

07. 09. 2013 godz. 03:12

DLA MATKI BOSKIEJ JAWORZYŃSKIEJ
VOTUM DZIĘKCZYNNE I BŁAGALNE

po podniosłej i serdecznej ceremonii zaślubin
Agnieszki i Michała
w dniu 7 września A.D. 2013

Dziękuję Ci Królowo Szczytów Bożej Chwały,
za łaski, które na Młodych z Niebios się tu zlały,
za Boże Kocham, co dusze wskrzesiło nam znowu,
i za szczęście poddania życia Temu Słowu.

Dziękuję Ci o Matko, Panu Bogu Miła,
żeś i moją modlitwę wysłuchać raczyła,
żeś tak nastroiła serca Ojców w bieli,
że mojej nocnej prośbie fiat powiedzieli.

Proszę Cię, pobłogosław dla Nich owe zwrotki,
niech napełnią Ich dusze Zdrowaś szeptem słodkim,
niech Im służą pokornie w czas wichur na szlakach,
i niech nie pozwalają wątpić ani płakać.

Niechaj Im pomagają – nad kręte strumyki
(jak Aniołki pasterskie) – wodzić dusz redyki,
i (bez utraty żadnej) – ku porannym zorzom,
na ucztę wiekuistą z Świętą Trójcą Bożą.

10. 09. 2013
ag