fundamentowe - ewangeliczne

Nawrót do grzechu

(Mt 12,43-45)

A kiedy duch nieczysty opuści człowieka,
to błąka się po miejscach bezwodnych, pustynnych,
i szuka odpoczynku, cierpi i narzeka –
i mówi: "Wrócę do miejsc znanych mi, rodzinnych".

I zastaje dom pusty – jeszcze niezajęty,
wymieciony i zdobny, lecz bez czynów świętych;
wtedy bierze ze sobą siedmiu innych duchów,
złośliwszych, niż on sam jest, kompanów i druhów

I wchodzą i mieszkają, i gorszą człowieka –
tak, że staje się gorszy, niż był przed ratunkiem.
I to samo na krnąbrne wasze plemię czeka,
jeśli się nie staniecie świętym wizerunkiem.


26 października 2014