|
|
Uzdrowienie niewidomych
(Mt 9,27-31)
Jezus już odchodził, lecz dwaj niewidomi
podążali za Nim i głośno wołali:
Ulituj się nad nami, Synu Dawidowy!,
[byśmy i my blask słońca także oglądali!]
Gdy wszedł do domu, oni pospieszyli za Nim,
a Jezus ich zapytał: Prawdziwie wierzycie,
że mogę to uczynić? Odrzekli: Tak, Panie!
I rzekł im: [Przez tę wiarę prawdziwie przejrzycie!]
I dotknął ich oczu, co zamknięte były,
a one prawdziwie im się otworzyły,
a potem im przykazał: Niech nikt się nie dowie,
[co wam się przydarzyło w tej oto rozmowie].
Oni jednak, gdy wyszli, roznieśli wieść o Nim
po całej okolicy – chociaż im zabronił.
1 września 2014
|
|
